Üniversite yerleşkesi merkezi konumundan dolayı şehrin birçok yerinden algılanabilmektedir. Şehrin manzarasını ve siluetini etkileyen bir konumda olması ve kent merkezine bağlanan ana ulaşım yolları üzerinde yer alması tasarım alanının konumunu daha da etkili kılmaktadır.
Üniversite alanı Konya kent merkezine giden ana arterler olan Beyşehir Çevre yolu, Trenyolu Caddesi ve Hocafakıh yolları arasında tariflenmektedir. Mevcut alan üzerindeki nitelikli yeşil alan ve ağaçların korunması tasarımda dikkate alınan önemli kriterler arasında yer almıştır. Pankobirlik idari binası çevresinde ve özellikle çim sahanın güneyinde bulunan yeşil alanlar aynen korunmuş ve bu bölgelerde yapılaşma azaltılarak yeşilin giriş ve meydan doğrultusu boyunca algılanması sağlanmıştır.
Yapıların yakın çevre ve kent ile ilişkileri iyi düşünülmüş, doğal havalandırma ve doğal aydınlatmadan yararlanabilmek için vaziyet planında birbirinin manzarasını engellemeyecek şekilde yerleştirilmiştir. Üniversite yerleşkesi, az katlı ve yeşil bir siluet oluşturarak çevreye duyarlı bir tasarımla ele alınmıştır.
Dış mekan kuramındaki arayışlar vaziyet planının şekillenmesinde etkili olmuştur. Daha yatay ve çevreci, tabiatla uyum içinde, aydınlık ve nitelikli mekanlar öngörülmüştür.Üniversite alanının kuzey hattındaki yeşil alanlar batı yönündeki lojman alanlarına doğru devam ederek büyük ölçekli bir yeşil koridor oluşturmaktadır. Bu bölgedeki yapılar küçük ölçekli ve yeşili kampüs içerisine çekecek şekilde geri planda düşünülmüştür. Üniversite arsasının orta ve güney bölümlerinde ise daha büyük ölçekli yapılar yerleştirilerek kampüs içi rekreasyon ve yürüyüş allesinin fabrika ve depo alanlarının olumsuz etkilerinden uzaklaştırılması hedeflenmiştir. Bir anlamda üniversite kampüsünün kuzeybatı hattında dışa dönük, güneybatı hattında ise içe dönük bir yapılaşma hedeflenmiştir.
Tarım bakanlığı ve Şeker Ortaokulu arsalarının oluşturduğu arazi üzerindeki ayrışma doğu bölümünün büyük parçadan ayrıştığını gözler önüne sermektedir. Kentin görünen yüzüne de yakın olan bu alan, üniversiteyle çok yoğun bağlantı gerektirmeyen teknokent ve arge fonksiyonlarına ayrılmıştır. Üniversite kampüs planlamasında merkezi alanları lineer bir süreklilikle çevreleyen akademik birimler tercih edilmiştir. Kuzey aksında yeşil alanların yoğunluğu ve ana girişin burada olması, idari ve merkezi alanların biraz daha kuzeyde yoğunlaşmasını zorunlu kılmıştır. Üniversite alanının büyük ölçekli olmaması ve barınma fonksiyonunun eğitim alanından ayırma isteği, öğrencinin kentle daha rahat iletişim kurabilmesi gibi nedenler, Yurt ve hostel fonkiyonlarının kampüs içerisinde değil girişe yakın bir noktada çözülmesini gerektirmiştir.
Lojman alanlarının kampüs içerisinde çözümlenmesi uygun bulunmamıştır. Genel kampüs planlama ilkeleri doğrultusunda merkezi-lineer plan şeması tercih edilmiştir. Kampüsün kuzey girişinde idari ve merkezi alanlar planlanmıştır. Merkezde ortak kullanım alanları kafeteryalar ve çarşılar lineer bir kurguyla yer almış ve akademik birimlerle çevrelenmiştir. Bu lineer rekreatif aks Kapalı spor salonu ile güney girişine kadar uzanmıştır. Kampüs yerleşkesinin dışında sportif alanlara yakın bir konumda ise barınma fonksiyonu yerleştirilmiştir Lineer bir süreklilikle devam eden kararlı ve algılanabilirliği yüksek bir yaya hareket kurgusu geliştirilmiştir. Bu kurguda iki çekim noktası oluşturularak aralarındaki hareketin dinamizmini artıracağı hedeflenmiştir. Bu çekim noktalarından birincisi giriş bölümüne eklemlenen spor birimleri, ikinci çekim parklar olarak öngörülmüştür. Bu sayede yapılarla çevrelenen iç yeşil avlular ve sokaklar araç trafiğinden korunmuş, tamamen yaya alanına ayrılmıştır. Üniversite yerleşkesinde yaya öncelikli bir ulaşım kurgusuna önem verilmiştir. Kampüs içi ulaşımı desteklemek için bisiklet ve elektrikli taşıtlarla sağlanması düşünülmüştür. Aynı zamanda acil durumlar için mevcut yaya yolları da ambulans, itfaiye v.b. araçların geçebileceği şekilde tasarlanmıştır. Kongre ve Kültür Merkezi yapısının büyük otopark alanı ihtiyacı girişe yakın bir alanda kampüs girişinden itibaren yaya sürekliliğini bozmayacak şekilde planlanmıştır. Böylelikle geniş katılımlı kongre ve toplantılarda araçların kampüs içlerine kadar girmeden Kongre ve Kültür Merkezine bağlantısı sağlanmıştır.
Katlarda yer alan yeşil teraslar, yeşilin yapı içlerine kadar çekilerek öğrencinin doğayla olan birlikteliğini artırmıştır. Yapıların form anlayışı sürekliliğin ve birlikteliğin hakim olduğu ancak her yapının da kendisini güçlü bir şekilde ifade edebildiği bir tasarım üzerine kurgulanmıştır.
